2011 yılının flaş olayları, şüphesiz Arap Baharı çerçevesinde yaşanan gelişmeler olmuştur. Uzun yıllardan beri totaliter ve oligarşik rejimlerle yönetilen arap ülkeleri 2011 yılında ciddi manada halk ayaklanmalarına sahne oldular. Önce Tunus, sonra da Mısır ve Libya’da rejimler yıkılırken diğer birçok arap ülkelerinde de rejimler sarsıntılı bir süreci yaşadılar ve bu durum devam etmektedir. 2012 yılı arap ülkelerindeki rejimsel statülerin netleşeceği bir yıl olduğunu düşünüyoruz.
Arap dünyasında yaşanan bu çalkantılar sürerken Türkiye ve Küdistan’daki ortam ise pek duru geçmedi. 12 Haziran’da genel seçimler yapıldı ve AKP üçüncü kez iktidar oldu. Bazı çevrelerin bu seçim sonuçlarından rahatsız olmalarına rağmen Türkiye AKP ile yaşamaya “razı“ olmak zorunda kalmıştır. Şüphesiz seçimlerin en galip partisi BDP olmuştur, 22 milletvekili sayısını 35’e çıkardı. Ne varki seçimler yargının aldığı kararların gölgesinde kalmış, Hatip Dicle’nin milletvekilliği düşürülerek çok haksız bir yere AKP’den biri TBMM’ye alınmıştır. Türkiye tarihinde ilk defadır halkın oylarıyla seçilmiş milletvekilleri cezaevinde tutulmaktadır.
Üçüncü kez iktidar olan AKP elde ettiği güçle ilk raundu Kürdistan’da savaşı tırmandırmakla yaptı. 2009’dan beri devam eden KCK operasyonlarına daha bir hız verilmiş, bir taraftan Kürt Siyaseti’nin “tasfiyesi” hedeflenmiş, diğer taraftan da askeri operasyonlara yeni bir dimansiyon kazandırılmıştır. Yılın sonuna geldiğimiz bu günlerde görülen odur ki ne Kürt Siyaseti tasfiye olmuş ne de askeri operasyonlarla hedeflenen noktaya varılmıştır. Bu konuda 2012’nin sıcak geçeceğini söylemek yanlış olmaz.
Kütler açısından 2011 yılının kazanımları kayıplarından daha az olduğunu söylemek yanlış olmaz. Seçimlerde elde edilen sonuç başarı hanesine yazılabilirken, akabinde gelişen süreçte ortaya çıkan tablo ise pek içaçıcı olmamıştır. Meclise giren BDP’nin takip ettiği siyaset sürekli dalgalı olduğu için gerçek misyonunu oynayamamıştır. Mecliste grubu bulunan bir parti olmanın ağırlığı ve ciddiyeti ile dışarıdaki küçük bir mihalefet partisi olmanın hafif yaklaşımları yer yer birbirine karıştırılmıştır. Umarım 2012 yılında BDP ciddi ve kendi ayakları üzerinde durabilen bir siyasi güce sahip olup halkın taleplerine cevap olacaktır.
Kürt Özgürlük Mücadelesinin gerilla boyutu ise 2011 yılında iki ayrı süreci yaşamıştır; seçimler öncesi ve seçimler sonrası. Seçimlerden önceki süreci pasif bir pozisyonla geçirirken, seçimlerden sonraki süreçte ise pek isabetli olmayan, sonucu iyi hesaplanmayan bazı eylemlerden dolayı ciddi sayıda kayıpları vermekle geçirmiştir. Yılın bu son günlerinde de devletin yaptığı operasyonlarda tahamül edilmesi zor kayıplar yaşanmaktadır. Dolayısıyla 2012 yılında yeni bir stratejinin gerilla pratiğinde de hayata geçirilmesi gerekmektedir. Aksi halde hem sonuçlarını tahamül etmek ve hem de sonuçlarının sorumluluğunu kaldırmak zor olacaktır.
Geçen yıl boyunca Türkiye’de Ergenekon operasyonları devam etmiştir, çok sayıda yüksek rütbeli askerler de tutuklandılar. Bunlara ilavetten, kamuoyunda çok konuşulan gazeteci Ahmet Şık ve Nedim Şener de tutuklanıp cezaevine gönderildiler. Tutuklu bulunan sanıkların akıbeti hakında kamuoyuna henüz kesin bir sonuç açıklanmamış. İlk dönemlerde Ergenekon operasyonlarına karşı gösterilen tepkiler yılın son aylarında yerini kısmen sesizliğe bırakmış gibi görünmektedir. 2012 yılında bu dava ile ilgili de belli bir neticenin kamuoyuna açıklanması beklenmektedir.
Uzun tutuklluk süresi çoğu çevreler tarafından elleştirilse de buna henüz ciddi anlamda bir çözüm bulunmuş değildir. AB Komisyonu ve Avrupa Parlamentosu da yavaş yavaş bu konuyu gündeme getirmeye başlamışlar. Eğer bir çözüm bulunamazsa 2012 yılında uluslararası alanda Türkiye’ye karşı ciddi bir elleştirel yaklaşım geliştirilebilir.
Yılın bu son günlerinde ise, geçen bir yılı gölgede bırakacak bir şekilde, Fransa Meclisi’nin Ermeni Soykırımı ile ilgili kabul ettiği karar tasarısının yarattığı gürültü olmuştur. Bilindiği gibi, Fransa 2001 yılında Ermeni Soykırımını resmen tanıyan ülkeler listesine girdi. 2001 yılında Fransa’nın bu kararı Türkiye tarafından pek tartışma konusu yapılmamıştı. 500 binden fazla Ermeni’nin yaşadığı Fransa’da ciddi bir Ermeni lobisinin de olduğunu biliyoruz. 2001’de Fransa’da resmen tanınan Ermeni Soykırımı 22 Aralık tarihinde Fransa Meclisinin kabul ettiği karar tasarısına ciddi manada zemin hazırlamıştı. Bu zemin üzerinde hareket eden Ermeni Lobisi, sadece Ermeni Soykırımı ile ilgili değil, Fransa’nın tanıdığı tüm soykırımlar hakında inkârcı yaklaşımlara cezai yaptırımın uygulanmasını istedi ve ilgili kararı meclisten geçirebildi. Eğer Fransa Senatosu da bu kararı onaylarsa o zaman bu aynı zamanda AB’nin bir kriteri haline de gelebilir. Dolayısıyla 2012 bu noktada da önem arzetmektedir.
2011 yılının ışığında baktığımızda, 2012 yılında da olaylar ve gelişmeler devam edecektir. Kürt Sorunu konusunda, Bülent Arınç’ın “Kürtlerin varlığı en az bin seneden beri bir gerçektir. O kimliğin bütün kültürel haklarını, Anayasal haklarını vereceğiz, tanıyacağız.” biçimindeki sözlerine rağmen ne gibi sonuçların ortaya çıkacağı, Türkiye ile Fransa arasında yaşanan gerilimin kesin olarak neye yol açacağını, AB-Türkiye ilişkilerinin nasıl bir evreye gireceğini şimdiden tahmin etmek zor.
Herşeye rağmen girilen 2012 yılının hayırlara vesile olması dileğiyle, hoşça kalın.
Ahmet DERE / 26.12.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder